BURMISTRZ MARIAN KURASZ: Informacje podane przez radnych Babiaka i Pruchnickiego mijają się z prawdą

W nawiązaniu do publikacji radnych Wojciecha Pruchnickiego oraz Romana Babiaka na portalu esanok.pl, pt. „Radni BABIAK i PRUCHNICKI: „Spektakl burmistrza miał jedynie na celu dokopać dwóm radnym”. Oświatowych przepychanek nie widać końca”, przesyłamy odpowiedź Miasta.

Odnosząc się do pisma radnych Miasta Sanoka Romana Babiaka i Wojciecha Pruchnickiego, pragnę stwierdzić, że zawarte w nim informacje o tragizmie finansowym oraz katastrofalnym stanie technicznym obiektów oświatowych w naszym mieście są przedstawione w sposób mijający się z prawdą. W zamiarze obu radnych mają służyć jedynie dyskredytacji władz miasta i radnych, którzy od dwunastu lat dokładają wszelkich starań, aby sanocka oświata miała jak najlepsze warunki do nauczania i wychowania dzieci oraz młodzieży. Jest to związane nie tylko z warunkami lokalowymi, które zmieniły się zdecydowanie na korzyść w sposób bardzo znaczący, ale również stwarzane są odpowiednie warunki dla rozwoju nauki i sportu, o czym świadczą coraz większe sukcesy szkół podstawowych i gimnazjów dotyczące sprawdzianów, egzaminów czy prestiżowych konkursów. Te elementy dla obu radnych są niezauważalne. Zdaję sobie sprawę z tego, że wielu malkontentów nie przekonają rzeczowe argumenty, a nawet „jeśli dotkną to i tak nie uwierzą”, bo taki mają cel nadrzędny, jednak mimo to warto przedstawić stan faktyczny.

Zamieszczenie dokumentów mających uwiarygodnić troskę obydwu radnych, jest w wielu przypadkach daleko przeterminowane i podniesione do rangi kataklizmu, a użyte sformułowania są typowym nadużyciem, jak mniemam dla osiągnięcia ich osobistego celu.

Włączając logikę myślenia, nawet gdyby niektóre zdarzenia miały w jakimś procencie miejsce, to czy ci, którzy funkcjonują w Radzie Miasta od tak wielu lat, nie powinni byli troszczyć się o te sprawy przez cały okres funkcjonowania w niej? Czy obudzili się dopiero pod koniec kolejnej kadencji i dopiero u progu kolejnych wyborów samorządowych dostali olśnienia?
Dziwnym jest również to, że Pan Radny Babiak, uczestnik spotkania w Szkole Podstawowej nr 1 nie widział „wystających kabli” czy „spadających lamp”, tylko o nich usłyszał. Nawet gdy w ostatnim czasie, szukając inspiracji  do aktywnego działania, nasilił wizyty w tej placówce, wychodzi z budynku bez szwanku.

Kierując się zdrowym rozsądkiem jeszcze raz pytam, który z kierowników danej jednostki dopuściłby do takich zagrożeń w poczuciu odpowiedzialności za bezpieczeństwo uczniów i stan techniczny obiektu?

Obydwaj panowie podnoszą potrzeby finansowe placówek. Zapewniam, że są one zabezpieczone, a gdyby panowie pochylili się nad sprawozdaniem z wykonania budżetu choćby za ostatni rok i projektem na rok bieżący, łatwo mogliby stwierdzić, że placówki nie mają długów, a ten rok także jest zabezpieczony. Również na bieżąco wykonywane są remonty i inwestycje, które nie tylko sprowadzają się do zapewnienia bezpieczeństwa, lecz także poprawiają estetykę szkół. Nie jesteśmy oderwani od rzeczywistości i znamy potrzeby placówek. W miarę posiadanych możliwości proponujemy środki finansowe i za przyzwoleniem Rady Miasta przeznaczamy je na te cele. Skutecznie pozyskujemy je z różnych źródeł, innych niż budżet miasta. Na tym też polega umiejętność kierowania, która, jak widać, nie wszystkim jest znana. Wiadomym nie od dziś jest to, że szkoła, która objęta została szczególną troską Panów Radnych, jest przeznaczona do termomodernizacji i taki projekt został złożony jeszcze w poprzednim roku, uzyskał pozytywną ocenę formalną, obecnie jest na etapie oceny merytorycznej. I to jest najważniejsza, niezbędna inwestycja dla Szkoły Podstawowej nr 1. Takie procedury funkcjonują od zawsze, i o tym Panowie Radni powinni dobrze wiedzieć.

Odnosząc się do wysiłku Pana Radnego Romana Babiaka jako członka zarządu w latach 1998-2002 należy podkreśli, że przykład związany z uruchomieniem Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej dotyczy szkolnictwa wyższego. Przykład ten jest chybiony w kontekście pomocy dla oświaty, wychowania i opieki w placówkach prowadzonych przez Miasto. Prawdą jest, że powstała wtedy Szkoła Podstawowa nr 6, a cały „budżet oświatowy” w zakresie inwestycji i remontów  w tamtej kadencji wyniósł 3 mln 214 tys. zł, z tego 1 mln 731 tys. zł przeznaczono na budowę właśnie tej szkoły. Łatwo wyliczyć, że pozostałe placówki oświatowe, wychowawcze i opiekuńcze miały do dyspozycji 1 mln 480 tys. zł.

W kadencji 2003 – 2006 była to kwota 4 mln 480 tys. zł.
W kadencji 2007-2010 – ponad 7mln 270 tys. zł.
W kadencji 2011 – 2014 – ok. 8 mln zł.

To wszystko jest do sprawdzenia w corocznych sprawozdaniach z wykonania budżetu za poszczególne lata.
Jak wyglądały placówki przed rokiem 2002 i jak wyglądają teraz, też można sprawdzić, zapoznając się z dokumentacją, choćby fotograficzną. Szkoły były w takim stanie technicznym, że wiele prac remontowych musieliśmy wykonać w pierwszych latach I kadencji.

Na przestrzeni niespełna dwunastu lat zostały urealnione budżety jednostek, choć rok 2003 był szczególny, gdyż wymagał uporządkowania zastanego stanu finansowego. Dla porównania budżet jednostek oświatowych w roku 2001 wyniósł 23 mln zł, a w następnym, czyli 2002 – 21 mln 921 tys. zł. Zachodzi pytanie, jeżeli finanse przeznaczone na ten cel w porównaniu z rokiem poprzednim były aż o ponad 1,1 mln niższe, czy budżet był wystarczający i nie powodował tego, że w nowy rok budżetowy oświata weszła z zaplanowanym zadłużeniem? Tak było, zwłaszcza, że nie zmieniły się zasady funkcjonowania, przy stałej liczbie zatrudnienia. Zatem nieprawdziwe jest stwierdzenie Pana Radnego Romana Babiaka: „A przekazując burmistrzowi Blecharczykowi kasę Miasta Sanoka – przekazaliśmy ją bez długów”. (To wszystko jest do sprawdzenia ).

Znamiennym jest użyte w artykule stwierdzenie „wszystkie potrzeby rzeczowe i finansowe Szkoły Podstawowej nr 1, wówczas gdy dyrektorem szkoły był burmistrz Kurasz, były zabezpieczone na bieżąco”. Rozumiem, że pamięć ludzka może być niedoskonała i ulotna, ale fakty i dokumenty nie kłamią. I tak na remonty i inwestycje dla tej placówki w latach 1998 – 2001  (w latach  członkostwa Pana Radnego w zarządzie) przekazano 0 zł, choć szkoła miała swoje potrzeby (choćby dokończenie ogrodzenia szkoły, tym samym zwiększenie bezpieczeństwa uczniów). W roku 2002 w ramach środków remontowych została przekazana niewielka kwota, która wystarczyła na przeprowadzenie drobnych remontów c.o., sprzętu i instalacji gazowej. Wartość przekazanych środków dla SP1 – 9.250 zł.

Dla przypomnienia najważniejsze inwestycje zrealizowane w szkołach, w latach 2003 – 2014:
– termomodernizacja szkół: SP2, SP3, SP4 ,G1, G4, P2, P4, Ż1 i Ż2,
– ocieplenie budynku G4,
– budowa boisk „Orlik” przy: SP1 i SP4,
– budowa boisk sportowych  przy SP2, SP3, SP6, G1, G3, G4, na ogródku jordanowskim,
– wykonanie ogrodzenia przy: SP1, SP2, SP7, G4,
– budowa placów zabaw przy: SP1, SP2, SP4, SP6, P1,
– modernizacja placów zabaw: SP7 i  P2,
– wykonanie sali zabaw w: SP1, SP2, SP3, SP4, SP6, SP7,
– wykonanie nawierzchni na podwórkach szkolnych przy: SP3 i G4,
– ułożenie kostki brukowej przy: SP1, SP2, SP4, P3, Ż1 i Ż2,
– budowa podjazdu dla osób niepełnosprawnych przy: SP4 i  G1,
– wymiana okien w SP7,
– kompleksowa wymiana oświetlenia i instalacji w sali gimnastycznej SP1, wymiana lamp oświetleniowych w SP3,
– wykonanie systemu wentylacji w G4,
– rozpoczęcie budowy sali gimnastycznej przy G2,
– założenie monitoringu w P1, Ż1.

W ramach środków budżetowych wykonano szereg remontów we wszystkich placówkach szkolnych, przedszkolach i żłobkach, m.in.:
– montaż siatek zabezpieczających szyby w sali gimnastycznej oraz roboty budowlane w szatniach przy sali gimnastycznej SP1,
– malowanie stolarki okiennej w SP1,
– wymiana okien w G2 i G3,
– częściowa wymiana stolarki okiennej w P3 i P4,
– malowanie pomieszczeń szkolnych w szkołach podstawowych, G1 i przedszkolach,
– remont sal gimnastycznych przy: SP1, SP2, SP4, SP6, G1 i G2,
– remont i wykonanie wykładzin na korytarzach szkolnych oraz cyklinowanie parkietu w: SP1, SP2, SP3,SP4, G1, G3, P2 i P4. W niektórych przypadkach remont był związany z wymianą podłóg,
– remont dachu w SP1 i SP4,
– remont oraz wymiana instalacji elektrycznej w G2, G4,, P1 i Ż2
– remont instalacji gazowej w SP1,
– remont c.o. w SP1 i G4, pomp c.o. w G2, modernizacja pieca w G3,
– modernizacja kotłowni w G2,
– remont korytarzy, sal lekcyjnych w SP2, G2 szatni w G4, pomieszczeń w P1, świetlicy w SP6,
– malowanie ogrodzenia w SP2 oraz remont G1 i G2,
– remont oraz wymiana kanalizacji w SP2, G1, G2, P2, P3 i Ż1,
– remont głównego zasilania w wodę w SP3,
– remont kuchni w SP3 (w tym wymiana instalacji elektrycznej ), Ż1 i Ż2,
– remont sanitariatów i łazienek w SP4, G2, G4, P2, P3, P4,
– remont schodów w SP4, G4,
– remont elewacji G2,
– malowanie dachu, wymiana rynien w Ż1.

Jasno wynika, że w latach 2003 – 2014 na inwestycje i remonty przeznaczona została kwota ponad 19 mln 750 tys. zł.
Od 2003 roku, dzięki Uchwale Rady Miasta dyrektorzy placówek mają możliwość pozyskiwania dodatkowych środków, z wyłącznym przeznaczeniem na potrzeby jednostek. Pochodzą one między innymi z wynajmu sal. Roczna kwota to ok. 300 tys. zł. I także w ramach tych środków przeprowadzane są niewielkie dodatkowe inwestycje i remonty.

To przykre, że Ci, którzy od wielu lat uczestnicząc w życiu naszego miasta, nie dostrzegają, a może nie chcą dostrzegać ewidentnych zmian na lepsze nie tylko w tej przestrzeni, jaką jest sanocka oświata, wychowanie i opieka, ale też w innych obszarach naszej planowej działalności.

Pomimo to jestem przekonany, że nadal warto podejmować wysiłek w celu dalszego podnoszenia zarówno poziomu edukacji, rozwoju bazy szkolnej, jak i rozwoju miasta na wszystkich jego płaszczyznach.

Marian Kurasz
Zastępca Burmistrza Sanoka ds. społecznych i oświaty

ZOBACZ TAKŻE:

OTRZYMALIŚMY: Radni miasta o Sanoku w innej perspektywie – 6 czerwca 2014

BURMISTRZ SANOKA: Pierwszy raz odnoszę się do takich głupot, takiego prymitywizmu i takiego niskiego lotu zachowań (FILM) – 11 czerwca 2014

Radni BABIAK i PRUCHNICKI: „Spektakl burmistrza miał jedynie na celu dokopać dwóm radnym” . Oświatowych przepychanek nie widać końca – 25 czerwca 2014